Informatie

Door beeldend kunstenaar Irene Wolfferts werden in zeven portieken van woonhuizen in de Nieuwe Kerkstraat panelen aangebracht waarop de vlucht van vogels te zien is tegen een van licht naar donker verlopende achtergrond. Deze voorstellingen werden uitgevoerd in een terrazzotechniek.

Terrazzo – in de volksmond granito genoemd – stamt af van het Italiaanse woord voor terras en is dan ook een techniek die veelal wordt gebruikt voor de bedekking van vloeren. In veel openbare gebouwen als kerken, kloosters en scholen komen terrazzovloeren voor.
Terrazzo bestaat uit vaak veelkleurige natuursteenkorrels, die samen met een bindmiddel een soort beton vormen. De Italianen ontwikkelden het terrazzo tot wat het nu is. Zij ontdekten dat door de toevoeging van marmerkorrels of scherven aan een betonmengsel, na verloop van tijd door slijtage een mooie vloer ontstond. De ontdekking leidde tot verbetering van het concept. Na droging werd het oppervlak gepolijst en ontstond een veelkleurige, gladde vloer met grillige vormen.

De creatieve vrijheid van terrazzo is groot. Er kan gevarieerd worden met vormen en kleuren. De toepassing is daardoor van een goedkope vloerbedekking steeds meer uitgegroeid naar een decoratieve, mozaïekachtige kunstvorm, waarvan de terrazzoafbeeldingen van Wolfferts een uitstekend voorbeeld zijn. 
Door het door Wolfferts gekozen kleurenpalet van zwart, wit en grijze en blauwe tinten zijn de panelen in de Kerkstraat nauwelijks opzichtig te noemen maar bieden ze de oplettende fietser of voetganger in de rumoerige straat een vredige blik over water en in de lucht. Het wieken van de vleugels is bijna waarneembaar.