Niet met de deuren slaan
Edo Smitshuijzen1991 Centrum

Informatie

Het kunstwerk aan de Haarlemmerhouttuinen maakt onderdeel uit van een dichtersproject van het Amsterdams Fonds voor de Kunst waarin de wonderlijke relatie tussen architectuur en dichtkunst wordt aangegaan. Het project beoogde beeldende kunsttoepassingen te realiseren aan de hand van een bestaand of nieuw – speciaal geschreven – gedicht.

Aan de deelnemende dichters werd gevraagd om een gedicht te plaatsen tegen de achtergrond van een Amsterdamse buurt waarmee zij zich verwant voelden. De uitvoering was in handen van een beeldend kunstenaar of vormgever. De dichtregel ‘Niet met de deuren slaan’ uit Ja zuster nee zuster van Annie M. G. Schmidt werd verbonden met het woongebouw van Rudy Uytenhaak in de Haarlemmerbuurt.

Hoog tegen de zijgevel is de gebiedende frase te lezen in felle, rode letters. Het lijkt alsof de kunstenaar met een dikke markeerstift, of een graffitispuitbus, de woorden op het woongebouw heeft geklad. Als herinnering voor de bewoners om rekening te houden met hun buren misschien? Of voor de automobilisten die hun auto stallen op het parkeerplaatsje dat uitzicht biedt op het kunstwerk? Of misschien zelfs voor de argeloze treinreiziger die verveeld uit het raampje tuurt? In ieder geval kan diegene die het kunstwerk in het vizier krijgt de kracht van de woorden niet ontkennen; ze spatten van het gebouw af. Letterlijk, doordat de laatste letters van de zin doorgaan waar het gebouw al lang is opgehouden.

Andere gevelgedichten uit het dichtersproject zijn onder meer te vinden in de Dapperstraat (‘Domweg gelukkig in de Dapperstraat’).

Droogbak

Woongebouw ontworpen door Rudy Uytenhaak en opgeleverd in 1989. Langs de spoordijk bij het Centraal Station kwam een terrein vrij voor een speeltuin en een woongebouw. Het woongebouw staat vrij tussen het spoor en het voormalig havenfront met zijn typische zeventiende-eeuwse huizen. Om de bestaande stedenbouwkundige kwaliteiten niet te vertroebelen maakt het nieuwe gebouw een duidelijk contrast met het stedelijk weefsel en buigt het terug voor zijn ‘compagnon’, het administratiekantoor. Het appartementengebouw doet niet enkel dienst als woonruimte, maar functioneert tegelijkertijd als geluidswal die de speeltuin en woonbuurt beschut.

Over Edo Smitshuijzen

Edo Smitshuijzen is grafisch en productontwerper.

Opleiding(en): Gerrit Rietveld Academie, Amsterdam (grafische vormgeving).